In het kader van ‘Huilen in Den Haag’ brengt Meike Veenhoven ‘Liedjes van weemoed en andere gevoeligheden’. De liedjes die ze zingt zijn als kleine verhalen over grote onderwerpen: de liefde, het leven, de dood.

Terwijl Veenhoven zingt, begeleidt ze zichzelf op de piano. Zo voert ze mensen langs de strenge pianolessen die ze ooit volgde, de romantiek van een niet
beleefde liefde — en het verbijsterende besef dat alles eens ophoudt.

Haar muziek houdt het midden tussen kleinkunst en chanson, met een vleugje folk. Veenhoven wordt muzikaal bijgestaan door een wisselende groep
muzikanten, maar haar piano vervult altijd een centrale rol.